Osmanlıca ile Tanışma Hikayem / Gülnaz Akbulut

Benim osmanlıca ile Tanışma hikayem siz değerli hocalarımın hikayeleri yanında pek cılız bir Tanışma olacağını biliyorum ama yine de sizlerle paylaşmak istedim. 

Ilk okulu bitirdikten sonra öğretmenim ve okulumuzun Müdürü'nün akrabalarımın beni orta okul ve liseye göndermesi için babama yapılan ısrarlar fayda etmemiş rahmetli babacım da beni okula göndermemişti. Cahilliğinden değil elbet sadece benden büyük ablalarımı okutmadığı için bana özel bir muamelede bulunmak istememişti kendince. Ama ben okumalıydım okumalıydım ki istiklal Marşı'nı okurken ve dinlerken kalbimin o hızlı çarpıntılarını bu sözleri yazmaya ilham olan olayları ve bu Olayların baş rol oyuncuları ecdadımı tanıyarak dizginlemeliydim. Kendimce kitaplarla boğuşuyordum ama bunun bir geri Dönüşü olmalıydı gerçekten birşeyler öğrenebiliyor muydum acaba! O dönemde bilmiyordum açık öğretim okulu olduğunu.16 yaşında evlendim kendi tarihimi öğrenme merakım çoluk çocuk derken biraz sekteye uğradı. Ama eşimi ikna edip orta okula yazıldım iki sınavda verilecek dersleri tek sınavla vererek liseyi de acabalarla okumaya başladım 2.5 senede liseyi bitirdim bitirmesine ama Bulunduğum şehirde üniversite okumalıydım lakin şehrimizde Tarih bölümü yoktu. Nihayetinde oturduğum Şehirde fen edebiyat fakültesi açıldığı sene bölümüme birincilikle başladım. Her verilen ödevi bire Beşe katlayarak Öğrenmeye çalıştım çok istediğim atalarımın tarihini ve bölümüm gereği o hayatlarını merakla okuduğum ecdadımın yazısıyla tanıştım. Her harfinde imanın ruhunu görüyordum adeta ama hem sosyalliğim hem aileme karşı sorumluluklarım hem de okulu bitirme isteğim benim Osmanlıca'ya gerektiği kadar zaman ayıramama neden oluyordu. Nihayetinde geçen yıl okulumu başarıyla bitirdim bu yıl yüksek lisans yapıyorum yakınçağ alanında. Bu gruba katılarak sizlerle tanışınca daha çoook  şey öğrenmem gerektiğini anladım. Allah ömür verirse yolun başındayım benim de amacım siz değerli hocalarım gibi tarihimin dilini hem yaşamak hem öğrenmek hem de öğretebilmek... Saygılarımla